Όχι στο Υδροηλεκτρικό Καρπενησιώτη απ' το Δήμο Ποταμιάς

Ο Δήμος Ποταμιάς απεφάνθη: "Όχι στο υδροηλεκτρικό του Καρπενησιώτη"

Μέσα σε κλίμα έντασης και έντονης αντιπαράθεσης, συζητήθηκε το αίτημα εταιρείας για την κατασκευή υδροηλεκτρικής βιομηχανικής μονάδας στον Καρπενησιώτη ποταμό στη θέση “Πατήματα” του δήμου Ποταμιάς την Πέμπτη 28/1/10. Ανάμεσα των παρευρισκομένων στο συμβούλιο και η συντονιστική επιτροπή της Κίνησης Πολιτών για την Προστασία του Ευρυτανικού Περιβάλλοντος, κάτοικοι του δήμου και πολλοί φίλοι της ευρυτανικής φύσης.
Δεν έλειψε η ένταση και η αψιμαχία κατά τη συζήτηση -όπως η αποχώρηση του σύμβουλου Κώστα Αναγνωστάκη διαμαρτυρόμενος για την έντονη παρέμβαση παρευρισκομένων στην διαδικασία, αναδεικνύοντας το μεγάλο ενδιαφέρων της τοπικής κοινωνίας αλλά και την θέση του νομού ευρύτερα πάνω στο καυτό θέμα των ΑΠΕ.

Ο Πρόεδρος του συμβουλίου κ. Δημήτριος Τσελεπής δεν στέρησε σε κανένα το λόγο επιτρέποντας να ακουστούν όλες οι απόψεις μέσα σε κλήμα δημοκρατίας. Το καυτό θέμα του υδροηλεκτρικού αναπτύχθηκε στις πραγματικές του διαστάσεις, φέρνοντας στην επιφάνεια “κρυφές” επιπτώσεις τις οποίες αποκρύπτουν έντεχνα οι εταιρίες στο βωμό του κέρδους.

Ακούστηκαν ενδιαφέρουσες απόψεις, όπως του σύμβουλου κ. Ιωάννη Γαβρίλη ο οποίος έφερε ως παράδειγμα την επαγγελματική του δραστηριότητα, κρίνοντας την θεωρία ενός τέτοιου εγχειρήματος στη πράξη. “Η ενδιαφερόμενη εταιρία, μας τα παρουσιάζει όλα ωραία θεωρητικά, αλλά η εμπειρία μου με δίδαξε ότι στη πράξη, το αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό. Γι’ αυτό το λόγο, δεν εγκρίνω το εν λόγο έργο, γιατί φοβάμαι ότι στη πράξη θα είναι ολέθριο για το ποτάμι και τη περιοχή ευρύτερα”.

Την αγωνία και των τοπικών συμβουλίων Καρίτσας και Δερματίου που αρνήθηκαν την πρόταση της εταιρίας, εξέφρασε με σθένος ο πρόεδρος του τοπικού διαμερίσματος Καρίτσας κ. Παναγιωτόπουλος. Στις επίμονες και τεκμηριωμένες ερωτήσεις του, δεν έλαβε ικανοποιητικές απαντήσεις, παρά αοριστίες από τον εκπρόσωπο της εταιρίας που παρευρίσκονταν στη συζήτηση.

Το αποτέλεσμα της συζήτησης στην ψηφοφορία δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Εννέα κατά και τρία “υπέρ”.
Η μικρή μειοψηφία που τάχθηκε υπέρ του έργου, αιτιολόγησε την θέση της στο σκεπτικό ότι πρέπει να “ρίξουμε” νερό στο κρασί μας και να μην λέμε όχι σε όλα, πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα περιορίσουν στο ελάχιστο την πίεση των εταιριών για ανάπτυξη ΑΠΕ στο νομό μας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη θέση της Κίνησης Πολιτών, που πιστεύει ότι με την λανθασμένη αυτή θετική γνώμη πολύ μικρής μερίδας αυτοδιοικητικών, θα ανοίξει ουσιαστικά την όρεξη των εταιριών για πλήρη εκβιομηχανοποίηση ΑΠΕ του νομού.

Άφησαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα...
Καμία επιστημονική - περιβαλλοντική μελέτη δεν έχει γίνει στη χώρα μας για ανάπτυξη “πράσινης ενέργειας”. Το χωροταξικό σχέδιο για τις ΑΠΕ του κ. Σουφλιά και το οποίο υιοθετεί... η κ. Μπιρμπίλη, στηρίχτηκε αποκλειστικά και μόνο στις “μελέτες” και τα στοιχεία των ίδιων των εταιριών για ανάπτυξη αμφίβολης “πράσινης ενέργειας” και όχι στο πλούσιο επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας. Αυτό υποκρύπτει μεγάλους κινδύνους στο ιδιαίτερο και ευαίσθητο περιβάλλον της ελληνικής χερσονήσου στο βωμό του κέρδους.
Με αυτό το αντιεπιστημονικό κριτήριο - λευκή επιταγή στις εταιρίες, είναι υποχρέωση κάθε ευαίσθητου πολίτη, να αντισταθεί στο έγκλημα που ήδη συντελείται σε πολλά μέρη της πατρίδας μας υπό την πίεση και απληστία για κέρδος των εταιριών με την “ευλογία” του άβολου ελληνικού κράτους, εις βάρος του περιβάλλοντος.

Η ηλεκτρονική διαβούλευση που έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2009 και διήρκεσε μέχρι την 15 Ιανουαρίου του 2010, ανέδειξε τον καλά καμουφλαρισμένο από τις εταιρίες επερχόμενο κίνδυνο.
Οι 172 επιστημονικά, εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες θέσεις των οργανώσεων ανά τη χώρα, κρατικές και μη, συμπεριλαμβανομένου και της δικής μας Κίνησης Πολιτών, που συμμετείχαν στη διαβούλευση, δεν αφήνει περιθώρια στο κράτος να συνταχθεί υπέρ των εταιριών.
Αφοπλίζει τις μέχρι τώρα κατηγορίες των εταιριών στην δήθεν άγνοια του κόσμου και των “ακραίων” οργανώσεων που αντιτίθενται στο σχέδιο νόμου “έκτρωμα” και ουσιαστικά “ξεγύμνωσε” τους πραγματικούς σκοπούς του όλου εγχειρήματος. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η χώρα μας βάσει του σχεδίου νόμου δεν μπορεί να πετύχει το 20% ως στόχο παραγωγής πράσινης ενέργειας από την επέλαση ανεμογεννητριών και υδροηλεκτρικών, απόδειξη όχι μόνο η κατάργηση, αλλά η κατασκευή επιπλέον δύο νέων μονάδων καύσης λιγνίτη στη Μεγαλόπολη, εκθέτοντας την “ευαισθησία” των υπέρμαχων των Α.Π.Ε. για τους κατοίκους της περιοχής.

Τα Τσιφλίκια ξανάρχονται...
Καμία ευρωπαϊκή ή διεθνή σύμβαση - οδηγία επιβάλει σε κάθε χώρα να αναπτύξει ΑΠΕ. Απεναντίας, τονίζεται η εξαίρεση των χωρών αυτών που χαρακτηρίζονται από το ιδιαίτερο και ευαίσθητο περιβάλλον τους όπως η Ελλάδα. Η χώρα μας δεν ευαισθητοποιήθηκε στο κριτήριο αυτό, παρά υποτάσσεται στις πιέσεις των καιροσκόπων - εταιριών, χαρίζοντας τους τα βουνά και τα ποτάμια μας άνευ όρων. Δημόσιες εκτάσεις, βουνά και ποτάμια, χαρίζονται στις εταιρίες χωρίς προηγούμενο. Ο θεσμός τσιφλίκι, επιστρέφει στη χώρα μας ως ...ύψιστο καθήκον για την προστασία του περιβάλλοντος!!!
Το παράδειγμα της λίμνης Κρεμαστών ως ιδιοκτησία της ΔΕΗ, μας δείχνει το δρόμο. Καμία απολύτως ενέργεια δεν επιτρέπεται, είτε αυτή λέγεται επιχειρησιακή είτε αναπτυξιακή, χωρίς την άδεια της ιδιοκτήτριας εταιρίας. Εκτός αυτού, καμία εγγύηση στο σχέδιο νόμου δεν δύναται για αποκατάσταση των ποταμών και βουνοκορφών όταν “κλείσει” ο σύντομος κύκλος ζωής των υδροηλεκτρικών ή ανεμογεννητριών. Πολλά τέτοια “νεκροταφεία παλιοσίδερων” μπορεί να δει κανείς ανατρέχοντας στο διαδίκτυο, σε πρώην ευαίσθητα οικοσυστήματα όπως των ΗΠΑ κυρίως, τα οποία επιλέχθηκαν με κριτήριο την πληθυσμιακή αποψίλωση, άρα μικρές οι αντιδράσεις.

Ο καιροσκοπισμός στην υπηρεσία του περιβάλλοντος...
Στη συνθήκη του Κιότο τονίστηκε η προστασία του περιβάλλοντος και όχι η καταστροφή του για την σωτηρία του! Σε αυτό συντάσσονται και οι οργανώσεις που αντιστέκονται, οι οποίες δεν αγωνιούν για το υλιστικό τους μέλλον, αλλά για το ίδιο το περιβάλλον.
Το κράτος υποκύπτει και αναθέτει την διαχείριση και προστασία του σε εργολάβους!!!, οι οποίοι ...αγωνιούν για τα παιδιά της Μεγαλόπολης. Πρέπει πάση θυσία αυτό να αποτραπεί και το περιβάλλον να μείνει αλώβητο όπως τον παραλάβαμε και έτσι να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Η ηλεκτρονική διαβούλευση του Υπουργείου Περιβάλλοντος κατέρριψε τα μέχρι πρότινος δεδομένα. Η λοιδορία των εταιριών με σύμμαχο μειοψηφίες της τοπικής αυτοδιοίκησης και μέρος των ΜΜΕ κατά των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων που αντιστέκονται στο σχέδιο νόμου έπεσαν στο κενό.
Το φαινόμενο αυτό το είδαμε και το βλέπουμε στην Ευρυτανία, όπου η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αντί να πάρει θέση, συνεχίζει ένοχα να σιωπά. Από την άλλη, τοπική εφημερίδα, απεγνωσμένα προσπαθεί σε κάθε της ευκαιρία να υποβαθμίσει το έργο και τις πράξεις της Κίνησης Πολιτών, γράφοντας ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι συνδιαλέγεται με κάποιες εταιρίες!!! Μήπως πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία; Το μόνο που κατάφεραν, ήταν να μετατρέψουν τη λάσπη σε “μπούμεραγκ” αναδεικνύοντας τον πραγματικό ρόλο του καθενός.
Οι τεκμηριωμένες και επιστημονικές προτάσεις - παρατηρήσεις στη διαβούλευση του σχέδιο νόμου για τις ΑΠΕ της Κίνησης Πολιτών για την προστασία Ευρυτανικού Περιβάλλοντος, έγιναν υπόδειγμα και σημείο αναφοράς για τις περισσότερες περιβαλλοντικές οργανώσεις της Ελλάδας.

Απελευθέρωση της πράσινης ενέργειας τώρα
Θα ήταν τεράστιο ατόπημα αν το κράτος υποκύψει στην πίεση των εταιριών κλείνοντας τα μάτια της και δεν απελευθερώσει την ενέργεια, ώστε να μπορεί ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας να συμμετέχει ισόνομα, ισότιμα και κυρίως ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος και του πλανήτη εν τέλη.
Πρωτίστως μια πολιτική ενημέρωσης και μείωσης της αλόγιστης κατανάλωσης ενέργειας επιβάλλεται.
Επιτρέποντας και επιδοτώντας τα νοικοκυριά και τους χώρους εργασίας να τοποθετήσουν, στις σκεπές, ταράτσες, παράθυρα, αυλές, φωτοβολταϊκά σώματα. Ο στόχος παραγωγής του 20% από πράσινη ενέργεια θα υπερκαλυφθεί άμεσα και με το παραπάνω.

Η σύνταξη της κυβέρνησης με τους “ενεργειακούς εργολάβους”, θα φέρει τεράστιες αναταράξεις στον κοινωνικό ιστό και θα πυροδοτήσει απρόβλεπτες καταστάσεις. Είναι καζάνι που βράζει, έτοιμο να εκραγεί, στη περίπτωση που δεν λάβει υπόψιν της τις επιστημονικά - τεκμηριωμένες θέσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Ένα τέτοιο σενάριο, ισούται με υποβάθμιση της κοινής λογικής και προσβολή της ίδιας της δημοκρατίας.

Γιώργος Τάσιος

Πηγή: Ευρυτανικός Παλμός