Διαβάσαμε τα επίσημα ανακοινωθέντα για την επέτειο, τόσο απ' τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όσο και απ' την ηγεσία του Υπουργείου περιβάλλοντος.
Ο Κύριος Παπούλιας διαπιστώνει πως:
«Το νερό δεν είναι ένας αστείρευτος πόρος, καθώς οι ωκεανοί, οι λίμνες και τα ποτάμια υφίστανται τις αρνητικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σε όλο τον κόσμο, μια σειρά από υδάτινους πόρους, εξαφανίζονται. Μια καταστροφή που, τελικά, υπονομεύει την ίδια μας την ύπαρξη. Παράλληλα καθημερινά πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού, ενώ συνολικά 880 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.
Η προσεκτική διαχείριση των υδάτινων πόρων και η εξισορρόπηση των διάφορων αναγκών για νερό είναι πλέον ζητήματα ζωτικής σημασίας. Πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι»
Βεβαίως και να ευαισθητοποιηθούμε κύριε Πρόεδρε. Αλλά θα πρέπει και η Πολιτεία να δράσει, να σχεδιάσει, να προστατέψει.
Στην Ελλάδα βέβαια, πρόβλημα πρόσβασης σε πόσιμο νερό δεν είχαμε έως τώρα. Μετά τις τελευταίες βέβαια αποκαλύψεις για ανίχνευση εξασθενημένου χρωμίου και άλλων βλαβερών για την ανθρώπινη υγεία στον υδροφόρο ορίζοντα των περιοχών περί τον Ασωπό, αρχίζουμε να βλέπουμε πιο οικεία τα προβλήματα που ως τώρα αντιμετώπιζε μόνο ο Τρίτος Κόσμος.
Το νερό είναι δημόσιο αγαθό και ως δημόσιο αγαθό πρέπει να διαφυλάσεται και να διαχειρίζεται. Η χωρίς προγραμματισμό και μελέτη χρήση του για τις ανάγκες κάποιων δε μπορεί να χαρακτηριστεί δημόσιο ώφελος. Ακόμα και η χρήση του για σκοπούς που ωφελούν αρκετούς μπορεί να αποβεί καταστροφική αν αυτή του η χρήση επηρρεάσει τη φυσική ισορροπία. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και μετρημένοι με τη διαχείριση των υδάτων και να μελετούμε διεξοδικά όλες τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την όποια χρήση.
Οι γεωτρήσεις μπορεί να φέρνουν νερά στις καλλιέργειες αλλά κατεβάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα και ευθύνονται για την υφαλμύρωση των υδάτων.
Οι εκτροπές των ποταμών, είτε για άρδευση είτε για ύδρευση, επηρρεάζουν άμεσα και πολυποίκιλα την κατάσταση του παραποτάμιου περιβάλλοντος και ολόκληρης της ζωϊκής αλυσίδας γύρω απ' αυτό.
Η χρήση των ποταμών για ενεργειακούς λόγους, με την κατασκευή και λειτουργία υδροηλεκτρικών έργων, έχουν πιο τοπικές αλλά εξίσου καταστροφικές συνέπειες στα παραποτάμια οικοσυστήματα και τους γύρω οικισμούς.
Από την πλευρά του το νέο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, τονίζει:
«Η Ελλάδα είναι μία σχετικά ευνοημένη υδρολογικά χώρα της Μεσογείου, αν και σε περιόδους ανομβρίας δημιουργούνται προβλήματα διαθεσιμότητας νερού λόγω της αναντιστοιχίας χρονικής και χωρικής κατανομής των βροχοπτώσεων σε σχέση με τη ζήτηση. Παράλληλα, η ποιοτική κατάσταση των υδάτων δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα σε ότι αφορά τοξικούς ρύπους, εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις, αλλά η ρύπανση από τις αστικές και τις γεωργικές δραστηριότητες έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση των επιφανειακών και των υπόγειων νερών σε πολλές περιοχές της χώρας.
Το νέο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αναγνωρίζοντας τη σημασία αλλά και πολυπλοκότητα του εγχειρήματος αναμορφώνει και αναβαθμίζει τις αρμόδιες υπηρεσίες, εκσυγχρονίζει το θεσμικό πλαίσιο και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς ενώ δρομολογεί και εξασφαλίζει τους πόρους για όλες τις απαιτούμενες συγκροτημένες δράσεις. Καθοριστική σημασία για την ορθή διαχείριση των υδάτων έχει η εκπόνηση των διαχειριστικών σχεδίων, η οποία έχει ήδη αρχίσει».
Φωτό: Τα φαραονικά έργα της Εκτροπής του Αχελώου, στη Συκιά ΑργιθέαςΑς ελπίσουμε πως το νεόδμητο Υπουργείο Περιβάλλοντος θα προσεγγίσει το θέμα διαχείρισης των υδάτων με περισσότερο περιβαλλοντικά και λιγότερο ανθρωποκεντρικά κριτήρια και πως θα προχωρήσει όλα τα διαχειριστικά σχέδια για τα νερά.
Ας ελπίσουμε πως δεν θα επιβεβαιωθούν αυτοί που λένε πως το "σημερινό πάντρεμα" υπουργείων περιβάλλοντος και ενέργειας δεν θα είναι το ίδιο καταστροφικό με το "τότε πάντρεμα" υπουργείων περιβάλλοντος και δημοσίων έργων, μια που τα μεγάλα έργα που εξαγγέλονται είναι πλέον ενεργειακά.
Ας ελπίσουμε τέλος πως η επόμενη παγκόσμια ημέρα νερού δεν θα μας βρει στην Ελλάδα με περισσότερους Ασωπούς, με μικρότερους Αχελώους και με εκατοντάδες εργοτάξια σε κάθε ποτάμι και ρεματιά.
